Kimi zaman hayatımız çok rutinleşse de ya da biz öyle düşünsek de, her gün bambaşka deneyimler yaşıyoruz aslında. Bilim adamları atalarımızın 1 yılda maruz kaldığı kadar dış faktöre, günümüzde insanların sadece 1 günde maruz kaldığını söylüyor. Bu kadar farklı etmenlere yüksek maruziyet altında olmamıza rağmen, her günü aynıymış gibi değerlendirip çoğu zaman üzerinde bir an bile düşünmeden günümüzü sonlandırıyoruz.
Oysa düşünebilmek değil mi insanın sahip olduğu en güzel yeti? Öyleyse neden zamanımızın ufak bir kısmını dahi olsa, günümüzü, yaşadığımız yahut tanık olduğumuz değişik anları düşünüp, bunlardan kendimize bir sonuç çıkartmaya ayırmayalım ki?
Başkalarının davranışları, tavırları vs üzerinde düşünmek empati yeteneğimizi arttırır. İnsanlarla daha sağlam bağlar kurmamızı sağlayan bu yeteneğin en güzel yanlarından biri geliştirilebilir olması. Üstelik sadece sevdiklerinizle ilişkilerinizi güçlendirmekle kalmaz, iş hayatında da empati sahibi kişiler daha yüksek pozisyonlar için daha çok tercih edilen kimselerdir.
Tabii sadece düşünmek yetmez empati yapabilmek için, biraz da tarafsız bir sorgulayıcılığa sahip olmanız gerekir. Kişisel ön yargılarınız düşünceleriniz üzerinde daha baskın bir güce sahip olduğu sürece gerçek anlamda empati yapmış olamazsınız. Bunu da aşmanın bir yolu var elbette, öncelikle kendi hareketleriniz üzerinde değerlendirmeler yapmak. Kendi hayatınızı, yaşadıklarınızı, tecrübelerinizi en iyi siz bilebilirsiniz, dolayısıyla bir hareketi neden yaptığınızı anlayabilmek adına gerekli tüm kaynaklar elinizde hazır! Tek yapmanız gereken o kaynakları, kendinize karşı dürüstçe kullanmanızı sağlayacak ilk adımı atmak…
Bir davranışın alışkanlık haline gelmesi için yalnızca 21 güne ihtiyacınız var. 21 gün boyunca bu ufak zihin egzersizini deneyin, belki değiştirmek istediğiniz davranışların nedenini fark eder ve kendinize yüklenmekten vazgeçersiniz ya da çok sevdiklerinize karşı daha anlayışlı olur ve sevdikçe sevilirsiniz.
